ฌาปนสถาน 

          เป็นศาสนสถานที่เอาไว้ใช้ในการประกอบพิธีของผู้ที่ล่วงลับไป หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า "เมรุ"

          โดยส่วนใหญ่ตามท้องถิ่นในเขตพื้นที่ของภาคเหนือตอนบน จะมีความเชื่อว่าหากเผาร่างผู้เสียชีวิตในวัดหรือประตูเมืองจะทำให้มีสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้น และประกอบกับวัดในชุมชนมีพื้นที่ไม่ใหญ่นัก ทำให้ผู้คนในท้องถิ่นไม่ค่อยนิยมจะเผาร่างผู้เสียชีวิตภายในวัด อีกทั้งยังมีเหตุผลที่ว่าอีกหลายอย่างทั้งมลพิษควันและกลิ่นจากการเผาบ้าง กระทบต่อบรรยากาศภายในวัดบ้าง หรือด้วยที่ไม่สามารถสืบหาสาเหตุที่แน่ชัดได้ และยังมีความเชื่อที่ว่า "ผีชอบ" อีกด้วย

ซึ่งจากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่าผีสาง นางไม้และสิ่งเร้นลับค่อนข้างมีบทบาทมากกับคนในชุมชน จึงทำให้ผู้คนมีความเชื่อในโลกหลังความตาย ซึ่งนั่นก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผู้คนมีภาพจำไปในทางเชิงลบและหวาดกลัวกับสิ่งที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้

ด้วยเหตุนี้ทางผู้จัดจ้างจึงอยากปรับเปลี่ยนภาพจำของฌาปนสถาน ให้ดูไม่หม่นหมองนักกับการจากลา ราวกับว่าเป็นที่สุดท้ายของบั้นปลายชีวิต ทางเราจึงได้ร่วมออกแบบร่วมกับผู้จัดจ้างจนได้เป็นคอนเซปต์ที่ชื่อว่า "บ้านพักหลังสุดท้าย"